Bij je grieperige kind zijn? Of toch die belangrijke presentatie voorbereiden? Dat het gros van de Nederlandse vrouwen bijna zonder nadenken antwoordt ‘bij je kind zijn’, en hoezeer die keuze hen tot deeltijdwerk veroordeelt, weten we inmiddels. Maar zelfs als je begrip zou hebben voor de drang van Nederlandse vrouwen om de ideale, voortdurend aanwezige moeder te zijn, is de kans groot dat de verregaande consequenties van deze keuze niet volledig doordringt. De (psychische) effecten graven veel dieper dan dat de loopbaan van veel Nederlandse vrouwen niet van de grond komt.
Dat heb ik met eigen ogen waargenomen op de Terugkomdag van de Young Lady Business Academy, de door mij geïnitieerde non-profit opleiding die jonge meiden stimuleert voor hun droomcarrière te gaan. Let wel, de meiden die op die Terugkomdag aanwezig waren, zijn al ongelofelijk sterk. Die hebben zich al, vaak tegen de wil van ouders of omgeving, voor de Academy aangemeld. Die hebben op jonge leeftijd reeds ‘ballen getoond’ door openlijk te verkondigen dat ze naar de top willen. Maar wat zag ik gebeuren? Door Wieteke Graven, partner bij McKinsey, geconfronteerd met de extreme onbalans tussen het hoge studieniveau (en de maatschappelijke kosten daarvan) enerzijds en de lage arbeidsparticipatie van jonge vrouwen anderzijds, begonnen, echt waar, de tranen te vloeien.
Een uiterst gevoelig pijnpunt, kortom…
Wat ik in de gezichten van die meiden zag gebeuren raakte me, eerlijk gezegd, veel meer dan alle droevige statistieken, die over het onderwerp ‘Vrouw & Arbeid in Nederland’ zijn gepubliceerd. Het gebeurde vlak voor mijn ogen! Vaak hortend en stotend kwamen de verhalen eruit over het onbegrip en de tegenwerking vanuit de omgeving, waar de meiden zich telkens weer, bij elke nieuwe stap, uit los moesten vechten. Gifpijlen als ‘te hoog gegrepen’, ‘loop jezelf niet voorbij’ en ‘hoe moet het dan straks met kinderen?’ hadden zichtbaar hun tol geëist. En dan heb ik het over Young Ladies die nog aan hun loopbaan moeten beginnen! Ik was oprecht geschokt.
Je kunt nog honderden verontrustende rapporten publiceren over de positie van Nederlandse vrouwen op de arbeidsmarkt, zoals Wieteke Graven uitstekend heeft gedaan met ‘The Power of Parity’, maar als de verstikkende moraal, waar Nederland in uitblinkt, niet verandert, zal gelijkheid tussen mannen en vrouwen een vergezicht blijven. Uit het rapport blijkt nota bene dat we inzake moraal bijna net zo conservatief zijn als, schrik niet, Tunesië.
Voor het eerst zag ik de Young Lady Business Academy niet vooral als wegbereider van kansen, maar evenzeer als schuilplaats voor meiden die hogerop willen.
Ik geef niet op, ik blijf die schuilplaats bieden.
Want de wereld wordt een betere plek met meer vrouwen aan de top.
