Afgelopen woensdag stapte ik met Merel (17), winnares van Young Lady Business Academy 2.0., in het vliegtuig naar Washington DC. Zelf ben ik de tel kwijtgeraakt hoe vaak ik naar Amerika ben gevlogen, maar voor Merel, die nota bene al twee bedrijven heeft (‘Vroege Vogel’ en ‘Aan tafel’), was het de eerste keer dat ze überhaupt in een vliegtuig zat. Nog los van de boeiende afsprakenlijst in Amerika was het voor mij, op Schiphol al, een overweldigend gevoel om Merel deze compleet nieuwe ervaring te laten ondergaan. Dankzij haar blije gezicht en pure enthousiasme ervoer ik bovendien intenser dan ooit dat onvervangbare gevoel als ik naar Amerika ga: aan het begin te staan van een zee aan mogelijkheden.
Gedurende hele reis, kan ik alvast verklappen, week de glimlach niet meer van mijn gezicht.
Om te beginnen liet Amerika zich opnieuw kennen als het Amerika waar ik al jaren verliefd op ben. General managers, sales directors en zelfs lobbyisten van Capitol Hill: allemaal omarmden zij Merel zonder reserve en uitten zij hun diepe respect voor wat ze op jonge leeftijd al bereikt heeft. Alsof ze tien rode lopers voor haar wilden uitrollen. Zó stimulerend! En zó anders dan in Nederland, waar je als ondernemer dikwijls met een frons wordt benaderd.
Waar ik ook enorm van heb genoten is de manier waarop Merel – koud na haar eerste vliegervaring – op al die mensen met belangrijke functies af stapte. Zo stelde ze, buiten het script om, open vragen over hoe een hotel of restaurant wil dat de klant hen herinnert. Daarmee ging niet alleen Merel uit haar ‘comfortzone’, maar dwong ze haar gereputeerde gesprekspartners ook hun ‘comfortzone’ te verlaten (het exacte antwoord bleven ze vaak schuldig). Op deze manier illustreerde Merel een belangrijke les van de Academy: als je steeds maar in je ‘comfort zone’ blijft hangen, gaat er weinig gebeuren met je idee of bedrijf.
Na Washington DC reisden Merel en ik per trein (Amtrak) naar Philadelphia. Ik merkte dat zij met dezelfde gretigheid de omgeving opzoog, zoals ik dat ooit had gedaan. Meegaand in de flow van Merel werd ikzelf ter plekke verliefd op Philadelphia met al zijn cultuur en culinaire verrassingen. De zogenaamde ‘field visit’ met de vice-president van de Steven Starr-restaurants – we bezochten zeven vestigingen en kregen alles te horen over thema’s, inrichting en sfeer – was voor Merel een absoluut hoogtepunt, omdat ze met haar tweede bedrijf ‘Aan tafel’ bezig is een thematisch pop up diner te organiseren.
Nu we terug zijn op Nederlandse bodem en ik de glinstering en inspiratie van Merel bij het afscheid heb mogen ervaren, ben ik zó blij dat ik precies één jaar terug de Young Lady Business Academy oprichtte. Aangestoken door het positieve opportunisme dat de USA zo kenmerkt, ben ik er zeker van dat Merel haar dromen nóg zelfverzekerder en daadkrachtiger achterna zal gaan. En zèlf weer inspiratiebron wordt voor andere meiden.
Dat ik in haar kielzog met een nieuwe bril naar mijn geliefde Amerika mocht kijken en herinnerd werd aan wat mij ten diepste beweegt – de kick van het geven – is onvergetelijk.
Dank je wel, Merel.
