Nieuws, Nieuws

Blog Coronakrant: vrede sluiten met je pijn

Ik hou heel erg van beweging.

Niet alleen op zakelijk vlak help ik dingen graag te versnellen of een volgende fase in te gaan, maar ook privé, bijvoorbeeld bij het zien groeien van mijn kinderen en het fit houden van mijn eigen lichaam, vind ik het geweldig om, door fysieke dan wel mentale beweging, alleen of samen nieuwe ervaringen op te doen. Bestaande routines uit te dagen.

Bij deze drang naar beweging hoort ook een ruwe kant. Als ik de tennisbaan op stap, vind ik het helemaal niet erg als het flink regent of waait. Dan komt er juist kracht in mij naar boven. Wil ik bewijzen dat ik ook onder de moeilijkste omstandigheden mijn vrijheid (beweging) kan verdedigen, fraaie forehands, backhands en smashes kan slaan. Net zoals ik in mijn gewone werk extra wil vlammen als de condities tegenzitten.

Veel beweging gaat tijdens de coronacrisis gewoon door. Met het pas opgerichte platform wwww.elskerahma.nl helpen zakenvrouw Rahma El Mouden en ik ondernemers om straks een kickstart te maken na de coronacrisis. Ook die missie is een en al beweging, want de economie gaat er straks anders uitzien en om daar je plek in te vinden, maximaal te presteren, doe je er verstandig aan als ondernemer, net als wij, te bewegen!

Daarnaast ben ik, zelfs nu alles bij Doets Reizen stil ligt, in beweging om ons bedrijf en team op de gunstigst denkbare wijze voor te bereiden op de post-corona-periode. En sta ik regelmatig media te woord om mijn visie op de toekomstige economie en de nieuwe realiteit in de reisbranche te geven. Ook in die activiteiten zit voortdurend beweging.

Maar nu komt het…

Door al die beweging van mij zeggen veel mensen dat ik sterk ben, al was het maar, vermoed ik, omdat mijn werkzaamheden en beweeglijkheid nogal contrasteren met hoe andere mensen op corona reageren: afwachtend, gefrustreerd, sip, onzeker. Zo reageer ik inderdaad niet.

Maar ben ik daarom sterk?

In deze crisis kom ik er op een keiharde manier achter dat de ene beweging de andere niet is. En dat uitgerekend de beweging die mij het dierbaarst is – de best mogelijk topprestatie leveren voor klanten die hun vakantie aan Doets Reizen toevertrouwen – voorlopig nog niet kan uitvoeren. Door corona.

Conclusie? Ik beweeg nog veel, maar bij de belangrijkste beweging, die het hart vormt van mijn bestaansrecht als ondernemer, ben ik nog steeds volledig vastgebonden door het virus. Met andere woorden: in het midden van mijn lichaam klopt iets dat wezensvreemd aanvoelt.  Een kunsthart.

Hoe langer dat kunsthart er zit, hoe meer pijn ik voel.

Met die pijn probeer ik elke dag, uit alle macht, vrede te sluiten.