Adrenaline. Flow. Kick. Piekmoment… Het aantal woorden waarmee we een succeservaring beschrijven, breidt zich uit. Logisch. Bijna iedereen is, vaak heimelijk (dat nog wel), op zoek naar erkenning en glorie.
Naar succes.
Wie wil er tegenwoordig niet om de haverklap ‘adrenaline’ door zijn of haar aderen voelen stromen? Wie wil er niet vaker ‘flow’ ervaren? Wie doet niet enthousiast mee bij het vooruitzicht ergens een ‘kick’ van te krijgen? En wie heeft achteraf ooit spijt van een ‘piekmoment’? Toch, als je het zo achter elkaar zet, al die gelukzalige begrippen, word je er ook snel nerveus van. Is het leven soms een race zoveel mogelijk ‘piekmomenten’ te scoren? Het ene succes aan het andere te (blijven) rijgen? Dit laatste streven – steeds maar weer jagen op nieuwe hoogtepunten – zou je ‘succesverslaving’ kunnen noemen.
Ikzelf ben een enorm voorstander van het streven naar succes, en ook van het openlijk etaleren van dat succes. Zelfs het maximeren van je succes vind ik een uitstekende doelstelling. Ik breng het zelf in de praktijk. Vraag: hoe komt het dan dat mijn leven temporijk is, maar ik het niet als een race ervaar? Dat ik wekelijks genoeg heb aan 40 á 50 uur werken? Tijd overhoud voor diverse vrijwilligersfuncties? Piekmomenten niet achtervolg, maar dat ze op me af komen? En dat de jachtigheid en chaos van ‘succesverslaving’ geen vat op me krijgen? Omdat ik aan één ding misschien nóg meer verslaafd ben dan aan succes, en dat ding is…
Scherpe keuzes maken. Ofwel, individu durven zijn.
Ik durf best te bekennen dat ik een intensieve verhouding met mijn smartphone onderhoud. En dat ik ook wel eens een dag heb, zoals velen, waarvan ik achteraf denk: is dat nou wel goed, zoveel schermtijd? Maar het loopt nooit uit de hand. Omdat ik steeds mijn keuzes en doelen nauwlettend in de gaten houd – past het bij wie ik ben? bij waar ik mee bezig wil zijn? levert het voldoende op? word ik er blij van? – vallen de niet-essentiële zaken vanzelf af. Het is exact de reden dat ik jonge vrouwen op mijn Young Lady Business Academy stimuleer hun eigen kwaliteiten te ontdekken. En ze het zelfvertrouwen probeer te geven trouw te zijn aan die kwaliteiten. Om vervolgens te midden van de hectische, digitale maatschappij met die kracht op pad te gaan, te bouwen aan een succesvolle carrière die op hun lijf geschreven is, zonder burn-outs.
Conclusie?
Pas als je verslaafd bent aan het maken van keuzes en aan het blijven staan achter die keuzes, kun je jezelf, zonder gevaar, overgeven aan succes. Wellicht zelfs aan succesverslaving.
Aan zelfgekozen en zelfverdiend succes ga je niet ten onder. Daar word je juist door opgetild!