Tijdens een 3-daagse businesstrip naar New York ben ik met de winnares van de Young Lady Business Academy 3.0, de 18-jarige Paulien van Dulst, op stap geweest. Ik kan wel zeggen dat het bijzonder goed klikte tussen ons. Net als ik heeft Paulien een brede interesse: ze wil niet alleen weten hoe het precies toegaat in bedrijven en op welke manier mensen carrière maken, maar ze leest ook graag, houdt van muziek en heeft net als ik het vermogen onbevangen nieuwe ervaringen in te duiken. Gevolg? Onze dagen waren superintensief, vol verrassingen en – heel mooi om dat voor mijn ogen te zien gebeuren! – Paulien had het lef om oudere heren, die het als general manager in een hotelketen ‘gemaakt hebben’ en comfortabel op hun troon zitten, onbevreesd aan de tand te voelen met kritische vragen, zoals: hoe vrouwvriendelijk is dit bedrijf? En: hebben vrouwen net zoveel kansen om op uw plek terecht te komen? (Oei, dat viel tegen.)
Dankzij het lef van Paulien ging ikzelf, na talloze bezoeken aan ‘The Big Apple’, toch ook weer anders kijken naar deze alom bewonderde metropool, die zichzelf vaak als een harmonische smeltkroes aan de wereld presenteert. Want hoe open en ruimdenkend zijn New Yorkers nu écht als je het gesprek met ze aangaat? Op twee uitzonderingen na zaten veel geïnterviewden, merkte ik, toch wel erg ‘vast’ in de bubbel van hun eigen carrière. En hadden ze moeite met vragen, die buiten hun werkveld vielen. Sterker nog: sommige zakenmensen vonden het maar een vreemd iets dat ze door een jong meisje uit Nederland het hemd van het lijf werd gevraagd. Ik vond het juist schitterend. Kreeg er energie van. Mede dankzij Paulien ontdekte ik hoeveel ‘muurtjes’ er ook in New York nog altijd om mensen heen staan. Voorbeeld: op de naam ‘Trump’ wordt steevast nerveus gereageerd. In het Democratische bolwerk New York mag zijn naam eigenlijk niet vallen. En toch trok Paulien zich daar weinig van aan. Zó sterk!
Terugkijkend ben ik ongelofelijk trots op hoe Paulien zich door New York bewoog. Juist in datgene waar we op de Young Lady Business Academy mee bezig zijn – buiten je eigen paden durven treden, wrijving opzoeken als dat nodig is – toonde Paulien dat ze al heel ver is. En zelf werd ik nog eens extra geconfronteerd met het gegeven dat ook in de meest kosmopolitische stad ter wereld dikwijls vreemd wordt aangekeken tegen twee zelfverzekerde, nieuwsgierige vrouwen.
Toen we voor de terugreis weer opstegen en ik onder me New York zag liggen, zag ik weliswaar een ‘brede’ stad, maar dacht ik tegelijkertijd aan de ‘smalle’ levens die erin rond krioelen.
