Ook tijdens de derde editie van de Young Lady Business Academy, vorige week, kwam ik weer ogen en oren tekort. Een ongelooflijke rijkdom aan emoties en spanningen manifesteerde zich bij de meiden en de verschillende topvrouwen. Laat ik zeggen dat niet elke presentatie vlekkeloos verliep. Dat er soms ongemakkelijke stiltes vielen. En dat bij zowel deelnemers en sprekers bepaalde gebreken en gevoeligheden aan het licht kwamen. Bij mezelf net zo goed.
Kernvraag: is dat erg? Mijn antwoord: nee. Hoe meer er in zo’n week gebeurt, hoe beter.
Eén van de hoogtepunten van de afgelopen editie was een verrassingsbezoek aan premier Rutte en de voorzitter van de Eerste Kamer, Ankie Broekers-Knol. Als je ambitieuze meiden, zoals ik, liever een fikse sprong ziet maken dan een klein stapje, helpt het als je hen niet vrijblijvend wat laat oefenen, maar ze door het aanbieden van een prominent podium ‘voor het blok zet’. Overvallen door de mededeling dat we onderweg waren naar het Binnenhof, liepen de gemoederen in de bus hoog op. Zenuwen gierden door kelen. Zweetdruppeltjes parelden op voorhoofden. Laptops werden haastig opengeklapt om de perfecte pitch voor te bereiden.
Omdat ik erop gebrand ben de meiden een sprong te laten maken, liefst zo ver mogelijk, weerstond ik de verleiding de beste ‘pitchers’ naar voren te schuiven. Wat is de winst als ik een zelfverzekerde, verbaal sterke Young Lady voor premier Rutte laat optreden? Voor wie zo’n unieke kans hoogstens een bevestiging betekent van haar capaciteiten? Vandaar dat ik risico nam: de minder sterke meiden liet pitchen. Er kwam dan ook een moment dat de nerveuze Young Lady die presenteerde, premier Rutte en ikzelf, alle drie dus, tegelijkertijd de adem inhielden. Zou de zin, waarin de Young Lady was blijven steken, nog een logisch vervolg krijgen? En zou haar verhaal nog binnen de rails landen? Je kon, zogezegd, een speld horen vallen.
Gelukkig… Ze reguleerde haar adem, herpakte zich. Overwon. Fan-tas-tisch!
Zo’n moment lijkt me symbolisch voor de Academy. Terwijl het reguliere onderwijs stuurt op gemiddelden, leerlingen het liefst in half comateuze toestand door een lesprogramma heen trekt, is de Academy er juist op gericht jezelf als individu, met unieke kenmerken en een eigen droom, te gaan ‘zien’. Je uit te dagen eigen zwaktes en beperkingen te overwinnen, ongeacht of je MBO-er bent of universiteitsstudent.
Gezien de inzet en de intensiteit van de afgelopen week moet het raar lopen als we de komende jaren niet méér gaan horen van deze veelzijdige lichting Young Ladies. Op de Academy hebben ze, met een lach en een traan, een betekenisvolle sprong naar hun professionele droom gemaakt.
